Dhammabhūta
					
					dhammabhūta:ဓမၼဘူတ(တိ)
  [ဓမၼ+ဘူတ။ (ဓမဘူတ-သံ)]
  (၁) ပါဠိ (ျဖစ္၍) ျဖစ္ေသာ (သဒၵါ)။ (၂) တရား-သာလွ်င္-သဖြယ္-ျဖစ္ေသာ၊ (က) မွန္ကန္ေသာ တရားသာလွ်င္ျဖစ္ေသာ။ (ခ) ထင္ရွားရွိေသာ တရားသာလွ်င္ျဖစ္ေသာ။ (ဂ) မွန္ေသာ တရားသဖြယ္ (ျဖစ္၍) ျဖစ္ေသာ။ (၃) စိတ္ေတာ္ျဖင့္ ၾကံစည္၍ ႏႈတ္ေတာ္ျဖင့္ ရြတ္ဆိုအပ္ေသာ တရားျဖင့္ၿပီးေသာ။ (၄) မေဖာက္မျပန္ မွန္ေသာ တရား (ျဖစ္၍) ျဖစ္ေသာ။ (၅) တရား-ေၾကာင့္ျဖစ္-သို႔ေရာက္-ကို ျဖစ္ေစတတ္-ေသာ၊ (က) ေလာကုတၱရာ ၉-ပါးတရားေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ။ (ခ) ေလာကုတၱရာ ၉-ပါးတရားသို႔ ေရာက္ေသာ။ (ဂ) ေဗာဓိပကၡိယ ၃၇-ပါး တရားေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ။ (ဃ) ေဗာဓိပကၡိယ ၃၇-ပါး တရားသို႔ ေရာက္ေသာ။ (င) ေဗာဓိပကၡိယ ၃၇-ပါးတရားကို (သတၱေလာကကို) ျဖစ္ေစတတ္ေသာ။ (စ) ပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးႏွင့္ မဆက္ဆံေသာ ဉာဏ္ေတာ္တရားေတာ္သို႔ ေရာက္ေသာ။ (၆) တရားသေဘာျဖစ္ေသာ။ (၇) အရိယမဂ္ဉာဏ္ (ျဖစ္၍) ျဖစ္ေသာ။