Dhammacārī
					
					dhammacārī:ဓမၼစာရီ(တိ)
  [ဓမၼ+စရ+ဏီ။ ထီ-၌ ဓမၼစာရိနီ]
  (၁) ရဟန္းတရားကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၂) ကုသိုလ္တရားကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၃) ဆြမ္းခံလွည့္လည္ျခင္းအက်င့္ကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၄) ကုသိုလ္ကမၼပထ ၁ဝ-ပါးတရားက်ဳ က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၅) ေလာကီ,ေလာကုတၱရာ-သုစ႐ိုက္တရားကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၆) တရားရွိေသာ လယ္လုပ္ ကုန္သြယ္စသည္ကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၇) ဒါန-စေသာ ကုသိုလ္တရားကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၈) ၅-ပါးသီလအက်င့္ျမတ္ တရားကိုက်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၉) လင္ကို ျမတ္ႏိုးတတ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးတို႔ က်င့္ဝတ္တရားကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၁ဝ) သံဃာႏွင့္ သုခဒုကၡအတူအမွ် ျဖစ္ျခင္းစေသာ ဥပါသိကာက်င့္ဝတ္တရားကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၁၁) ကာယသုစ႐ိုက္စေသာ တရားကို က်င့္-ေလ့ရွိ-တတ္-ေသာ၊ သူ။ (၁၂) ဓမၼစာရီေထရ္။