Dukkhakkhayagāmī
					
					dukkhakkhayagāmī:ဒုကၡကၡယဂါမီ(တိ)
  [ဒုကၡကၡယ+ဂမု+ဏီ။ ထီ-၌-ဂါမိနီ။]
  (၁) ဆင္းရဲမႈ 'ဒုကၡ'၏ ကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ (အာ႐ုံျပဳေသာအားျဖင့္)-သြား-ေရာက္-တတ္ေသာ (အရိယမဂ္)။ (၂) (က) ဝဋ္ဆင္းရဲကို ကုန္ေစတတ္ေသာ အရိယမဂ္သို႔-သြား-ေရာက္-တတ္ေသာ။ (ခ) ဝဋ္ဆင္းရဲ,ကိေလသာ ဆင္းရဲကို ကုန္ေစတတ္ေသာ မဂ္ဉာဏ္သို႔-သြား-ေရာက္-တတ္ေသာ။ (ဂ) ဝဋ္ဆင္းရဲ,ကိေလသာဆင္းရဲ၏ ကုန္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ မဂ္ဉာဏ္သို႔-သြား-ေရာက္-တတ္ေသာ (ဝိပႆနာပညာ)။ (၃) ဝဋ္ဆင္းရဲ,ကိေလသာဆင္းရဲကို ကုန္ေစလ်က္-သြား-ျဖစ္-တတ္ေသာ (ဝိပႆနာပညာ,မဂ္ပညာ)။ (၄) ဝဋ္ဆင္းရဲ,ကိေလသာဆင္းရဲကို ကုန္ေစလ်က္-သြား-ျဖစ္-တတ္ေသာ မဂ္ပညာကို ရဖို႔ရန္ ျဖစ္ေသာ (ဝိပႆနာ ပညာ)။