Jāṇussoṇisutta
jāṇussoṇisutta:ဇာဏုေႆာဏိသုတၱ(န)
[ဇာဏုေႆာဏိ+သုတၱ]
ဇာဏုေႆာဏိသုတ္၊ ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰား ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ အလုံးစုံရွိ၏ဟူေသာ အယူသည္ တစ္ခုေသာ အစြန္း (အယုတ္တရား) တည္း၊ အလုံးစုံ မရွိဟူေသာအယူလည္း ဒုတိယအစြန္း (အယုတ္တရား) တည္းဟု ေျဖဆိုၿပီးေနာက္ ငါဘုရားသည္ ထို ၂-ခုေသာ အစြန္း (အယုတ္တရား) တို႔သို႔ မကပ္ေရာက္ပဲ အလယ္အလတ္အားျဖင့္ မသိမႈ 'အဝိဇၨာ'ေၾကာင့္ ျပဳစီရင္မႈ 'သခၤါရတို႔'တို႔ ျဖစ္၏၊ 'သခၤါရ'ေၾကာင့္ သိမႈ 'ဝိညာဏ္' ျဖစ္၏။ ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ သံသရာစက္လည္ပုံကိုလည္းေကာင္း,'အဝိဇၨာ' အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ 'သခၤါရ' ခ်ဳပ္၏၊ 'သခၤါရ' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဝိညာဏ္ခ်ဳပ္၏၊ ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ သံသရာစက္ျပတ္ပုံကိုလည္းေကာင္း ေဟာေတာ္မူေသာ သုတ္။