Naṭṭha
naṭṭha:န႒(တိ)
[နသ+တ။ သ-ႏွင့္ တ-ကို ႒-ျပဳ။ နသအဒႆေန၊ နႆီတိ နေ႒ာ။ ႐ူ။၆၂၆။(-နိ႐ုတၱိ၊ဒီ။၇၃၉။ နီတိ၊ဓာ။၂၄ဝ)။ (နဋ-သံ၊ ဏ႗-ျပာ၊ န႒-အဒၶမာဂဓီ)]
ဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ၊ ပ်က္စီးေသာ။ (က) ေပ်ာက္ဆုံးေသာ။ (ခ) မွားယြင္း-ေဖာက္ျပန္-မမွန္-ေသာ။ (ဂ) မရအပ္ေသာ။ (ဃ) ေဖာက္ျပန္-ေျပာင္းလဲ-ယခင္ႏွင့္မတူ-ေသာ။ တစ္ပါးတစ္ျခားေသာ အျခင္းအရာ အားျဖင့္ျဖစ္ေသာ။ (င) အသြင့္ပ်က္ေသာ၊ ရဟန္းအသြင္မွ လူ႔အသြင္သို႔ ကူးေျပာင္းေသာ၊ လူထြက္ေသာ။ (စ) အသင္းအပင္းပ်က္ေသာ။ (ဆ) မျဖစ္မီ ပ်က္စီးေသာ၊ မျဖစ္လိုက္ရေသာ။ (ဇ) ပ်က္စီး-ဆိတ္သုဉ္း-ေသာ၊ သခၤါရတရားတို႔မွ ကင္းလြတ္ေသာ။ (စ်) ပ်က္ေျပေသာ၊ ေျဖအပ္ေသာ။ (ည) ယုတ္-ေလ်ာ့-ေသာ၊ နည္းပါးေသာ။ (ဋ) (ေစာင့္ေရွာက္မႈတာဝန္) ပ်က္ကြက္ေသာ၊ (သားသမီးတို႔ကို) စြန္႔ပစ္ေသာ။ (ဌ) အသီးမသီး-အႏွံမထြက္-ပ်က္စီး-ေသာ။ န႒ႆတိ-(ခ)-လည္းၾကည့္။ န႒လာဘသကၠာရ-ၾကည့္။