Nakhāsikhāsutta
nakhāsikhāsutta:နခါသိခါသုတၱ(န)
[နခသိခါ+သုတၱ]
နခသိခါသုတ္။ (၁) ဘုရားရွင္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူစဉ္ လက္သည္းေတာ္ေပၚ သဲမႈန္႔မ်ားကို တင္ေတာ္မူ၍ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္အား ဆင္းရဲဒုကၡသည္ လက္သည္းေပၚရွိ သဲေလာက္သာ ရွိေတာ့ေၾကာင္း,ကုန္ၿပီး ပယ္ၿပီး ဒုကၡမွာ ေျမႀကီးထုေလာက္ရွိေၾကာင္း ေဟာျပရာသုတ္။ (၂) လူ႔ျပည္မွ စုေတ၍ လူ႔ျပည္ျပန္၍ လူျဖစ္သူသည္ ဤငါဘုရား၏ လက္သည္းေပၚက သဲေလာက္သာရွိ၏၊ လူ႔ျပည္မွ တစ္ပါးအျခား,ငရဲတိရစၧာန္ စသည္ဘုံတို႔၌ ျဖစ္သူတို႔ကား မဟာပထဝီ ေျမႀကီးရွိ သဲအေရတြက္ေလာက္ ျမားေျမာက္လွ၏ဟု ေဟာျပအပ္ေသာသုတ္။ (၃) ျမဲခိုင္ တည္တံ့ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာမရွိေသာ ႐ုပ္,ေဝဒနာ,သညာ,သခၤါရ,ဝိညာဏ္-ဟူ၍ ဤငါဘုရားလက္သည္းေတာ္ေပၚမွာ ရွိသည့္ ေျမမႈန္႔မွ်ေလာက္ပင္ မရွိပါေခ်၊ ျမဲခိုင္တည္တံ့ေသာ ႐ုပ္,ေဝဒနာ,သညာ,သခၤါရ,ဝိညာဏ္တို႔ဤလက္သည္ေပၚက ေျမမႈန္႔မွ်ေလာက္ ရွိျငားအံ့၊ ဆင္းရဲကုန္ရန္ ဤအက်င့္ျမတ္ကို က်င့္သုံးမႈ မထင္ရွား စသည္ျဖင့္ ေဟာျပအပ္ေသာ သုတ္။