Paṇipāta
paṇipāta： paṇipāta（pu）
ပဏိပါတ（ပု）
[pa+ni+pata+ṇa．ṇo nassa．paṇidhānaṃ．paṇidhi，paṇipāto．nīhi，sutta．91．（-rū．42）．paṇipātagamanañcā （vi，ṭṭha，3．254） ti ettha paṇīti karo．yathā pādapadasaddā dīgharassavasena hutvā caraṇaṃ vadanti，evaṃ pāṇipaṇisaddā karaṃ vadanti．tasmā vuttaṃ ]]paṇīti karo]]ti．patanaṃ pāto，paṇino pāto paṇipāto．atthato añjalipaṇamananti vuttaṃ hoti．tassa gamanañca gacchantoti attho．pā，yo．213．paç ni-rhiso pata karaṇatthanitea ṇa yuea diṭṭhijukammahūso saraṇagamana hoso paṇipāta-．aṭṭhakathānitea paṇipātaara paramanipaccakāra prasa ho pāṇi （paṇi） ma sieiea．vi，pi，．praṇipāta （pu） pra+ni+pata+．praṇāme．thoma．vācappati．（paṇivāya-prā）]
[ပ+နိ+ပတ+ဏ။ ေဏာ နႆ။ ပဏိဓာနံ။ ပဏိဓိ၊ ပဏိပါေတာ။ နီဟိ၊ သုတၱ။ ၉၁။ （-႐ူ။၄၂）။ ပဏိပါတဂမနၪၥာ （ဝိ၊ ႒၊ ၃။ ၂၅၄） တိ ဧတၳ ပဏီတိ ကေရာ။ ယထာ ပါဒပဒသဒၵါ ဒီဃရႆဝေသန ဟုတြာ စရဏံ ဝဒႏၲိ၊ ဧဝံ ပါဏိပဏိသဒၵါ ကရံ ဝဒႏၲိ။ တသၼာ ဝုတၱံ ＂ပဏီတိ ကေရာ＂တိ။ ပတနံ ပါေတာ၊ ပဏိေနာ ပါေတာ ပဏိပါေတာ။ အတၳေတာ အၪၨလိပဏမနႏၲိ ဝုတၱံ ေဟာတိ။ တႆ ဂမနၪၥ ဂစၧေႏၲာတိ အေတၳာ။ ပါစိတ္၊ ေယာ။ ၂၁၃။ ပ，နိ-ေရွးရွိေသာ ပတဓာတ္ေနာင္ ကရဏတၳ၌ ဏ သက္၍ ဒိ႒ိဇုကမၼဟူေသာ သရဏဂမနကို ေဟာေသာ ပဏိပါတ-ပုဒ္ၿပီးသည္။ အ႒ကထာ၌ ပဏိပါတအရ ပရမနိပစၥကာရကို ျပသျဖင့္ လက္ေဟာ ပါဏိ （ပဏိ） မဟုတ္ေၾကာင္း သိသင့္၏။ ဝိ၊ ပိ၊ ဓာန္။ ျပဏိပါတ （ပု） ျပ+နိ+ပတ+ဃဉ္။ ျပဏာေမ။ ေထာမ။ ဝါစပၸတိ။ （ပဏိဝါယ-ျပာ）]