Puñja
Puñja,(usually --°) [cp.Epic Sk.puñja] a heap,pile,mass,multitude Vin.II,211; J.I,146 (sabba-rogānaṁ).As --° in foll.cpds.:aṭṭhi° It.17 (+aṭṭhikandala); kaṭṭha° A.III,408; IV,72; J.II,327; gūtha° J.II,211; tiṇa° A.III,408; palāla° D.I,71; M.III,3; A.I,241; II,210; maṁsa° D.I,52; vālika° J.VI,560; saṅkhāra° S.I,135.
--kata (& °kita) for puñjikata; cf.Sk.puñjīkṛta,with i for a in compn with kṛ & bhū heaped up,heaped together Vin.II,208 (puñjakita); M.I,58,89 (id.but id.p.M.III,92 puñjakajāta); A.III,324 (puñjakata; v.l.puñjakita & puñjanika); J.II,408 (puñjakata,v.l.pancalikata); VI,111 (id.,v.l.puñca°).(Page 464)