Rāhulovādasutta
rāhulovādasutta:ရာဟုေလာဝါဒသုတၱ(န)
[ရာဟုေလာဝါဒ+သုတၱ]
ရာဟုေလာဝါဒသုတ္ (က) စူဠရာဟုေလာဝါဒသုတ္၊ (အရဟတၱဖိုလ္ကို ရင့္က်က္ေစတတ္ေသာ တရား တစ္ဆယ့္ငါးပါးတို႔ ရင့္က်က္ေသာအခါ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳစိမ့္ေသာငွါ ရဟန္းျဖစ္၍ ဝါမရေသးမီ သားေတာ္ရာဟုလာအား ေပးအပ္ေသာ အဆုံးအမတရားကို ျပေသာသုတ္)။ (ခ) ရာဟုေလာဝါဒသုတ္၊ ရာဟုလသုတ္၊ (သားေတာ္ရာဟုလာအား မျပတ္-အဆုံးအမ ဩဝါဒေပးျခင္းငွါ ပစၥည္းေလးပါးတို႔၌ တပ္မက္ေမာေသာ တဏွာကို ကင္းေပ်ာက္ေစသင့္ပုံ-ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၌ တပ္မက္ေမာေသာ တဏွာကို ပယ္စြန္႔သင့္ပုံ အားကိုး မွီခိုရာျဖစ္ၾကသည့္ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ မြန္ျမက္ပုံကို ေဟာေသာသုတ္)။ (ဂ) အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္၊ (သူငယ္တို႔သည္ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကေသာေၾကာင့္ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဉ္ရန္ ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္ သာမေဏငယ္ျဖစ္ေသာအခါ သားေတာ္ရာဟုလာအား ေရခြက္ဥပမာ ေလးပါး,ဆင္ဥပမာ ႏွစ္ပါး ေၾကးမုံဥပမာ ေလးပါးတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္၍ အဆုံးအမတရားကို ေဟာေသာသုတ္)။ ရာဟုလသံယုတၱ-လည္းၾကည့္။