Tejodhātu
tejodhātu:ေတေဇာဓာတု(ပု၊ထီ)
[ေတဇ+ဓာတု။ နီတိ၊ သုတၱ။ ၃၇၅။]
(၁) ေတေဇာ-ဓာတ္၊ ထက္ျမက္-ရင့္က်က္-ေလာင္ၿမိဳက္-ေစတတ္ေသာ သေဘာ (ပူမႈ,ေအးမႈသေဘာ)။ (က) အဇၩတၱိက-ေတေဇာ-ဓာတ္ (ကိုယ္တြင္း၌ ျဖစ္ေသာ ပူမႈ,ေအးမႈသေဘာ)။ (ခဝ သႏၲပၸနေတေဇာ-ဓာတ္ (ရက္ခ်န္ဖ်ား-စသည္ကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ ပကတိကိုယ္ေငြ႕ထက္ လြန္ကဲေသာ ကိုယ္ပူမႈသေဘာ)။ (ဂ) ဇိရဏေတေဇာ-ဓာတ္ (အရြယ္အိုေစမႈသေဘာ)။ (ဃ) ဒါဟ-ေတေဇာ-ဓာတ္ (ယပ္ေလခတ္ရေလာက္ေအာင္ ကိုယ္ကို ပူေလာင္ေစမႈ သေဘာ)။ (င) ပါစက (ကမၼဇ) ေတေဇာ-ဓာတ္ (အစာေက် က်က္ေစမႈသေဘာ,ဝမ္းမီး)။ (စ) ဗာဟိရ-ေတေဇာဓာတ္ (ျပင္ပ၌ ျဖစ္ေသာ ပူမႈ,ေအးမႈသေဘာ)။ (ဆ) ထင္းမီး၌တည္ေသာ သေဘာ။ (ဇ) ေကာက္႐ိုးမီး၌ တည္ေသာ သေဘာ။ (စ်) ျမက္မီး၌တည္ေသာ သေဘာ။ (ည) ႏြားေခ်းမီး၌ တည္ေသာ သေဘာ။ (ဋ) ဖြဲ႕မီး၌ တည္ေသာ သေဘာ (ဌ) တံျမက္ေခ်းစုမီး၌ တည္ေသာ သေဘာ။ (ဍ) မိုးႀကိဳးမီး၌တည္ေသာ သေဘာ။ (ဎ) မီးလွ်ံ-မီးက်ီး-တို႔၏ ပူမႈသေဘာ။ (ဏ) ေနဗိမာန္၏ပူမႈသေဘာ။ (တ) သစ္သားစုမွျဖစ္ေသာ ပူမႈသေဘာ။ (ထ) ျမက္စုမွ ျဖစ္ေသာ ပူမႈသေဘာ။ (ဒ) စပါးစုမွျဖစ္ေသာ ပူမႈသေဘာ။ (ဓ) ဥစၥာ 'ဘ႑ာ'စုမွျဖစ္ေသာ ပူမႈသေဘာ။ (န) နိဇၩာမတဏွိက-စေသာ ၿပိတၱာတို႔၏ ခံတြင္းမွ ထြက္ေသာမီး၌ တည္ေသာ သေဘာ။ (ပ) ကမ႓ာဖ်က္မီး၌တည္ေသာ သေဘာ။ (ဖ) (မီးေတာက္-မီးလွ်ံ-ထြက္ေသာ) ငရဲမီး-အဝီစိငရဲမီး-၌ တည္ေသာ သေဘာ။ (၂) ေတေဇာကသိုဏ္းနိမိတ္လွ်င္ အာ႐ုံရွိေသာ-စ်ာန္-သမာပတ္။