Uppāta
					
					uppāta:ဥပၸါတ(ပု)
  [ဥ+ပတ+ဏ။ သုဘာသုဘဖလံ ပကာေသေႏၲာ ပဟတိ ဂစၧတီတိ ဥပၸါေတာ၊ ဥပၸါေဒါပိ။ ဓာန္၊ဋီ။၄ဝ၁။]
  (၁) တိတ္၊ နိမိတ္၊ ကိတ္၊ ဥပါတ္(လၾကတ္ျခင္း,ေနၾကတ္ျခင္း,ဥကၠာ-က်-ပ်ံ-ျခင္း,အရပ္မ်က္ႏွာေလာင္-ႀကိတ္ထ-ျခင္းစသည္။ (ေကာင္းက်ိဳး,မေကာင္းက်ိဳးကို ျပတတ္ေသာ ႀကီးက်ယ္ေသာ မဟာဘုတ္တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကို ဥပါတ္-တိတ္-နိမိတ္ဟုေခၚသည္။ လၾကက္ျခင္း၊ ေနၾကက္ျခင္း၊ နကၡတ္-ၾကတ္-ယွဉ္-ျခင္း၊ ဥကၠာ-က်-ပ်ံ-ျခင္း=ၾကယ္ႀကီးေႂကြျခင္း၊ အရပ္မ်က္ႏွာမီးေလာင္-ႀကိတ္ထ-ျခင္း-ဟု မဟာဥပါတ္ႀကီး ငါးပါးရွိသည္။ ဇာ၊႒၊၁။၃၉၆။ တိတ္ နိမိတ္ငယ္တို႔ကား မ်ားစြာရွိသည္)။ (၂) ပဲ့တင္ထပ္ျခင္း,အရပ္မ်က္ႏွာေလာင္-ႀကိတ္ထ-ျခင္း,ေျမလႈပ္ျခင္း စသည္ႏွင့္ စပ္ေသာအတတ္၊ တိတ္၊ နိမိတ္ ဥပါတ္ႏွင့္စပ္ေသာ အတတ္။ (၃) တိတ္ နိမိတ္ဥပါတ္ကို ႏွလုံးသြင္းျခင္း။