Veramaṇī
Veramaṇī，（‹viramaṇa； cp．the odd form BSk．vīramaṇī） ，【阴】禁止（abstaining from （veramaṇī-），abstinence）。KhA．24．：tāva veraṁ maṇatīti veramaṇī，veraṁ pajahati，vinodeti，byantīkaroti，anabhāvaṁ gametīti attho． Viramati vā etāya karaṇabhūtāya veramhā puggaloti，vi-kārassa ve-kāraṁ katvā veramaṇī．（「离」乃压倒怨敌，是舍弃、除去、消灭怨敌使令不存在之义；或者〈就如〉有人藉由器具离怨敌。由vi-字诵成ve-字而成离。）KhA．24~25．：Atthato pana veramaṇīti kāmāvacarakusalacittasampayuttā virati，sā（=PTS yā） pāṇātipātā viramantassa “yā tasmiṁ samaye pāṇātipātā ārati virati paṭivirati veramaṇī akiriyā akaraṇaṁ anajjhāpatti velā-anatikkamo setughāto”ti evamādinā （vibha．704） nayena vibhaṅge vuttā．（从义上，（所谓）的『离』乃欲界善心相应的离。在《分别论》所说的：『在那离杀生之时，他远离、离、回避杀生，无所作、不作为、不违犯，破（恶之）桥。』