abhihaṭṭhuṃ
abhihaṭṭhuṃ：abhihaṭṭhuṃ（kri，vi）
အဘိဟ႒ဳံ（ႀကိ၊ဝိ）
[（1） abhi+hara+tuṃ. dhātakva tuṃ-paka ka- ṭha-pru. rū.nhā-383-. （2） abhi+hara+tvātuṃyānā-hūso tvā-pa tuṃ-pru，pucchādito-hūso ta- ṭha-pru，pararūpa-ca pru. ，5.165-. rakārantayuea ta- ṭa-pru abhihaṭuṃ-hu rhi charākraeiea. visuddhāruṃ，，437-. pārājipāḷinisya，cīvara，tatuttari sikkhā-.]
[（၁） အဘိ+ဟရ+တုံ။ ဓာတြန္ႏွင့္တကြ တုံ-ပစၥည္းက က-ကို ဌ-ျပဳ။ ႐ူ။ႏွာ-၃၈၃-ၾကည့္။ （၂） အဘိ+ဟရ+တြာတုံယာနာ-ဟူေသာ သုတ္ျဖင့္ တြာ-ပစၥည္းကို တုံ-ျပဳ၊ ပုစၧာဒိေတာ-ဟူေသာ သုတ္ျဖင့္ တ-ကို ဌ-ျပဳ၊ ပရ႐ူပ-စသည္ ျပဳ။ ေမာဂ္၊၅။၁၆၅-တို႔ၾကည့္။ ရကာရႏၲဓာတ္ေနာင္ျဖစ္၍ တ-ကို ဋ-ျပဳလ်က္ အဘိဟဋဳံ-ဟု ရွိျခင္းကို ဆရာမ်ားႏွစ္သက္ၾက၏။ ဝိသုဒၶါ႐ုံသုတ္နက္၊ ကိတ္၊၄၃၇-သုတ္။ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္နိသ်၊ စီဝရဝဂ္၊ တတုတၱရိ သိကၡာပုဒ္-ၾကည့္။]