adhitiṭṭhati
adhitiṭṭhati:"အဓိတိ႒တိ(ႀကိ)
[အဓိ+ဌာ+အ+တိ။ ႐ူ။၄၇၆၊ နီတိ၊ဓာ။၄၁။ ေမာဂ္၊၅။၁၃၁-ကိုၾကည့္။]
(၁) အဓိ႒ာန္၏၊ (က) ၫြတ္ေစ၏၊ တင္၏၊ (ခ) ဆုံးျဖတ္၏။ (ဂ) ဆႏၵျပဳ၏၊ ေတာင့္တ၏။ (ဃ) စိတ္ကို ျဖစ္ေစ၏။ (င) တည္ေစ-ျဖစ္ေစ-၏။ ထား၏။ (၂) စြဲယူ-မွတ္ယူ-၏။ (၃) စြဲျမဲစြာ ေဆာက္တည္၏၊ လႊမ္းမိုး၍ ထား၏၊ စ်ာန္သမာပတ္ အတြင္း၌ လြန္စြာထား၏၊ ဘဝင္မက်ေအာင္ ႏိုင္နင္းစြာ ထိန္းထား၏။ အဓိ႒ဟႏၲ (က) လည္းၾကည့္။ (၄) အဖန္ဖန္ ျဖစ္ေအာင္ ထား၏၊ အဖန္ဖန္ ျဖစ္ေစ၏၊ ခိုင္ျမဲစြာ ထား၏။ (၅) လြန္ကဲစြာ တည္ေစ၏၊ (၆) စီရင္၏။ (၇) နင္း၏။ (၈) တက္စီး၏။ (၉) ေဆာက္တည္-က်င့္သုံး-၏။ (၁ဝ) ဉာဏ္ျဖင့္ လႊမ္းမိုး၍တည္၏၊ သိျမင္၏။ (၁၁) (ဝိနည္းေတာ္အရ သကၤန္းစသည္ကို) အဓိ႒ာန္တင္၏။