amu
amu：amu（ti）
အမု（တိ）
[sabba. īsabba aho eiea. amu-saddo dūravacano. nīti，pada.353. ya ta eta amukiṃ iccete parammukhasamīpaaccantasamīpadūrapucchanatthavacanā. rū.nhā-1va2. amusaddā（pu，thī）nitea sivi ma- sa-pruyuea asu-hu eiea. （na） nitea siç aṃ-vi aduṃ-hu eiea. （pu，na） nitea sa-vi amu- ]aduṃ]pru，]sa]lā，nigga khyeyuea ]adussa]hu eiea. ¤ ]adussa]mha ]a] khye ]dussa]hu eiea. rū，nhā-1va7. nīti，sutta.158. nīti，pada.368. ，sya.nhā-358-.]
[သဗၺနာမ္ပုဒ္။ ဤသဗၺနာမ္ပုဒ္သည္ အေဝးေဟာ ျဖစ္၏။ အမု-သေဒၵါ ဒူရဝစေနာ။ နီတိ၊ပဒ။၃၅၃။ ယ တ ဧတ အမုကႎ ဣေစၥေတ ပရမၼဳခသမီပအစၥႏၲသမီပဒူရပုစၧနတၳဝစနာ။ ႐ူ။ႏွာ-၁ဝ၂။ အမုသဒၵါသည္（ပု၊ထီ）တို႔၌ သိဝိဘတ္ေၾကာင့္ မ-ကို သ-ျပဳ၍ အသု-ဟု လည္းျဖစ္၏။ （န） ၌ သိ，အံ-ဝိဘတ္တို႔ျဖင့္ အဒုံ-ဟုလည္း ျဖစ္၏။ （ပု၊န） တို႔၌ သ-ဝိဘတ္ေၾကာင့္ အမု-ကို ＇အဒုံ＇ျပဳ၊ ＇သ＇လာ၊ နိဂၢဟိတ္ကို ေခ်၍ ＇အဒုႆ＇ဟု ျဖစ္၏။ ၎ ＇အဒုႆ＇မွ ＇အ＇ကို ေခ်ေသာ္ ＇ဒုႆ＇ဟု ျဖစ္၏။ ႐ူ၊ႏွာ-၁ဝ၇။ နီတိ၊သုတၱ။၁၅၈။ နီတိ၊ပဒ။၃၆၈။ ေမာဂ္၊သ်။ႏွာ-၃၅၈-ၾကည့္။]