apacayagāmī
apacayagāmī:"အပစယဂါမီ(တိ)
[(၁) (၃) အပစယ+ဂမု+ဏီ။ (၂) အပစယႏၲ (အပစယံ)+ဂမု+ဏီ၊ အပစယ+ဂါမီ။ မူလဋီ၊၁။၄၃။ အႏုဋီ၊၁။၄၆-တို႔ၾကည့္။]
(၁) နိဗၺာန္သို႔ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ အပစယဂါမီတရား။ (က) ပဋိသေႏၶ,စုတိ,ဂတိ-ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဝဋ္တရားမွ ကင္းေသာ နိဗၺာန္သို႔ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ အရိယမဂ္။ (ခ) ဆည္းပူးအပ္-ပြါးေစအပ္-ေသာ (အာသဝအာ႐ုံျဖစ္ေသာ) ကုသိုလ္,အကုသိုလ္မွ ကင္းေသာ နိဗၺာန္သို႔ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ အရိယမဂ္။ (၂) ဖ်က္ဆီးလ်က္-ဖ်က္ဆီးတတ္သည္ျဖစ္၍-သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား။ (က) ပဋိသေႏၶ,စုတိ,ဂတိ-ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဝဋ္တရားကို ဖ်က္ဆီးလ်က္ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ အရိယမဂ္။ (ခ) ဝဋ္ကို ဖ်က္ဆီးလ်က္ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ အရိယမဂ္။ (ဂ) (ပဋိသေႏၶ) ဝိပါက္ကို ဖ်က္ဆီးလ်က္ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ အရိယမဂ္။ (ဃ) စုတိ,ပဋိသေႏၶကို၎,ဝဋ္ကို၎ ဖ်က္ဆီးလ်က္ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ ေလာကုတၱရာကုသိုလ္။ (င) ေတဘူမကကုသိုလ္သည္-ဆည္းပူးအပ္-ပြါးေစအပ္-ေသာ စုတိ,ပဋိသေႏၶတို႔ကို အေၾကာင္းခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းကို ျပဳသျဖင့္ ဖ်က္ဆီးလ်က္ သြားေရာက္တတ္ေသာ တရား၊ ေလာကုတၱရာစ်ာန္၊ မဂ္ ၄-ပါးႏွင့္ ယွဉ္ေသာ စ်ာန္ ၅-ပါး။ (၃) အပစယဟူေသာ နိဗၺာန္သို႔-ေရာက္ေစတတ္ေသာ-ေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ-တရား၊ သမၼာဒိ႒ိ-စေသာ တရားမ်ား။ (က) နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ တရား၊ ပယ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ တဏွာ၊ ပဟာနတဏွာ၊ ဥပနိႆယပစၥည္းျဖစ္ေသာ ဖလူပစာအားျဖင့္ ကုသိုလ္ဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ တဏွာ။