aparipuṇṇa
aparipuṇṇa:"အပရိပုဏၰ(တိ)
[န+ပရိပုဏၰ]
မျပည့္စုံေသာ-မျပည့္ေသာ၊ မမ်ားေသာ။ (က) မျပည့္စုံ-မပီသ-မထင္ရွား-ေသာ။ (ခ) မျပည့္ေသာ၊ လိုေသးေသာ။ (ဂ) အျပည့္အစုံ-အကုန္အစင္-မဟုတ္ေသာ၊ အႂကြင္းအက်န္ရွိေသာ၊ ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာ။ (ဃ) အစုံ-အေစ့-မဟုတ္ေသာ၊ အလပ္-အဟာ-ရွိေသာ။ (င) မျပည့္-မစုံ-ေသာ၊ အယုတ္-အလြန္-အပို-အလို-ရွိေသာ။ (စ) မျပည့္-မမီ-ပု-တို-ေသာ။ (ဆ) မျပည့္စုံ-မတင့္တယ္-အခ်ိဳးမက်-ေသာ။ (ဇ) မျပည့္-မစပ္-မေစ့-မစိပ္-ေသာ။ (စ်) မျပည့္-မစုံ-ခ်ိဳ႕-တဲ့-ေသာ၊ အဂၤါခ်ိဳ႕တဲ့ေသာ။ (ဉ) မျပည့္-မေစ့-မေစ့ေရာက္-မတိုင္ေရာက္-ေသးေသာ။ (ဋ) မျပည့္စုံ-မေကာင္းမြန္-မယဉ္ေက်း-မဖြယ္ရာ-ေသာ။ (ဌ) မျပည့္စုံေသာ၊ ခ်ိဳ႕တဲ့-ခြၽတ္ယြင္း-က်ိဳးျပတ္-ေသာ။ အပရိပုဏၰအသိတသဏၭာန-ၾကည့္။ (ဍ) အျပည့္အစုံမဟုတ္-အၿပီးမသတ္-အဆုံးမေရာက္-ႂကြင္းက်န္-ေသာ။ (ဎ) မျပည့္စုံေသာ၊ ကင္းကြာ-လြဲေခ်ာ္-ေသာ။ (ဏ) မျပည့္-မလွ်ံ-ေဟာက္-ဝွမ္း-ေသာ၊ မျပည့္-မမ်ား-နည္း-ေသာ၊ ေရနည္းေသာ။ (တ) မျပည့္ေသာ၊ ယုတ္ေလ်ာ့-ကြယ္ေပ်ာက္-ေသာ။ (ထ) မျပည့္စုံ-မပီသ-မရွင္းလင္း-ေသာ။ (ဒ) မျပည့္စုံ-မလုံျခဳံ-ေသာ။ (ဓ) မျပည့္စုံေသာ၊ ကင္းမဲ့-ဆိတ္သုဉ္း-ေသာ။ (န) မျပည့္စုံ-မလုံေလာက္-မထိုက္-မေလ်ာ္-ေသာ။ (ပ) မျပည့္စုံ-မေစ့မင-တပိုင္းတစ-တစိတ္တေဒသ-ေသာ။