bhāgin
					
					Bhāgin,(adj.) [fr.bhāga.Cp.Vedic bhāgin] sharing in,partaking of (with Gen.),endowed with; getting,receiving A.II,80; III,42 (āyussa vaṇṇassa etc.); J.I,87 (rasānaṁ); Miln.18 (sāmaññassa); Vism.150 (lābhassa); DhA.II,90; VbhA.418 sq.(paññā as hāna-bhāginī,ṭhiti°,visesa° & nibbedha°).-- Also in def.of term Bhagavā at Nd1 142=Nd2 466=Vism.210.-- pl.bhāgino Pv III,112 (dukkhassa); PvA.18 (dānaphalassa),175.-- Cp.bhāgavant,bhāgimant,bhāgiya.(Page 501)